چگونه کتاب های روانشناسی زرد را تشخیص دهیم
شاید برای شما هم تشخیص کتاب های روانشناسی زرد کار پیچیده ای باشد و ندانید چگونه و با استفاده از چه روشی می توان مفید و غیر مفید بودن آن را فهمید اما با در نظر گرفتن چند نکته می توانید به سادگی متوجه پختگی متن شوید و دیگر وقتتان را با خواندن کتاب های بی پایه و اساس تلف نکنید. در این مقاله به اینکه چطور و چگونه بتوانیم کتاب های روانشناسی زرد را تشخیص دهیم پرداخته ایم تا افراد با آگاهی بیشتری بتوانند کتاب های زرد و خوب را از هم تفکیک بنمایند.
فهرست مطالب چگونه کتاب های روانشناسی زرد را تشخیص دهیم زیر به شرح زیر می باشد:
- روانشناسی زرد چیست
- تاریخچه روانشناسی زرد
- برخی از کتاب های مفید در حوزه روانشناسی
روانشناسی زرد چیست؟
روانشناسی زرد در اصطلاح به نوعی به عامه پسند بودن و محبوبیت داشتن بین مردم اشاره دارد که در اینجا تاکید بر روی عامه پسند بودن است و بار علمی آن نادیده گرفته می شود. روش های سریع و به قولی کپسولی که در این نوع روانشناسی ارائه می شود، اصولی و علمی نیست ولی طرفداران زیادی دارد. اگر نگاهی به تیراژ کتاب های منتشر شده در این حوزه بیندازید متوجه میزان محبوبیت آن خواهید شد. در سال های اخیر در ایران نیز از کتاب های زرد روانشناسی در جهت بهبود حال و احوال و رسیدن به موفقیت وغیره نیز استفاده شده است. باورهای ساختگی و غیر منطقی که برای جذب توجه و کسب درآمد طراحی شده اند پایه های اصلی این نوع از شبه علم ها به شمار می روند.
تاریخچه روانشناسی زرد
تاریخچه این نوع روان شناسی به قرن ۱۷ میلادی و اشخاصی مانند دکارت، جان لاک ودیگران باز می گردد. بعد ها برخی از کتاب های زیگموند فروید که درباره تفسیر خواب بودند در درسته روانشناسی زرد قرار گرفتند.
از کتاب های دیگری که می توان آن را جزو نخستین آثار زرد در این حوزه دانست، کتاب فرار از آزادی اریک فروم است که به خاطر محبوبیت فراوانش الگویی برای سایر افراد شد تا در زمینه یوگا و شرق بنویسند. حال در این بخش تصمیم داریم تا با چند نکته بفهمیم که چگونه کتاب های روانشناسی زرد را تشخیص دهیم ، شاید راه کارهای دیگری هم بتوان پیشنهاد داد که شما علاقمندان می توانید در بخش نظرات آنها را با ما در میان بگذارید.
روش اول،منابع معتبر یا غیر معتبر؟
نخستین چیزی که باید برای تشخیص این کتاب ها به آن توجه نمود،منابعی است که نویسنده از آن جهت نگارش کتاب استفاده کرده است. همان طور که در ابتدا اشاره کردیم، روانشناسی زرد به بار علمی متن توجه نمی کند و صرفا به چیزی می پردازد که میان همگان از محبوبیت بیشتری برخوردار است. در واقع این کتاب ها سرشار از مطالب غیر علمی بوده و از تحقیق،پژوهش،اخبار،مستندات و… هیچ گونه استفاده ای نمی کنند.
روش دوم، تیتر جذاب اما طبل توخالی!
زندگی شاد،موفقیت در ده دقیقه،قانون جذب و… از عنوان های فریبنده ای است که افراد زیادی را به خود جذب می کند. وعده های توخالی که این عناوین در دل خود پنهان کرده اند نشانه خوبی جهت تشخیص کتاب های زرد هستند.
روش سوم، نویسنده اثر را چه قدر می شناسید؟
شناخت کافی از نویسنده ی یک اثر،میزان تحصیلاتی که در این حوزه دارد و… از روش های آسانی ست که می توانید با یک جست و جوی ساده در اینترنت انجام دهید. هر چه تحصیلات آکادمیک یک فرد در این زمینه بیشتر باشد احتمال اینکه محتوای زرد بنویسد و منتشر کند کم تر است. پس با خواندن بخش کوتاهی از زندگی نامه مولف،می توان تا حدودی به درون مایه ی کتاب پی برد.
روش چهارم، انتشارات خوب مترجم خوب
بسیاری از کتاب های روانشناسی به زبان های مختلفی ترجمه می شوند و ترجمه بد ممکن است منظور نویسنده و به طور کلی محتوای اثر را از یک اثر مفید به اثری عامه پسند و زرد تبدیل کند. مورد دیگری که باید به آن توجه کرد انتشاراتی است که کتاب از طریق آن منتشر می شود. گاهی اوقات اشکالاتی در حوزه چاپ و نشر وجود دارد که ممکن است محتوا را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد؛به همین جهت بررسی کردن کارنامه ی انتشارات نیز می تواند به خریدن یک کتاب خوب منجر شود.
روش پنجم،وعده های کوتاه پوچ و غیر واقعی
روانشناسی زرد سرشار از وعده و رویاست و مخاطب را از حقیقت و ساختن یک زندگی واقعی دور می سازد. با خواندن این متون فرد در سرابی از آرزوها و رویاهایی که در ذهن ساخته است،غرق می شود و فکر می کند با این افکار می تواند زندگی را مطابق خواسته های ذهنی اش بچیند اما به جای عمل کردن،منفعل شده و برای رسیدن به زندگی رویایی اش هیچ اقدامی نمی کند. در واقع روانشناسی زرد با مثبت گرایی تفاوت های زیادی دارد. در مثبت گرایی نقاط منفی که وجود دارد انکار نمی شود اما در روانشناسی زرد تمرکز صرفا به روی وجه مثبت هر چیزی است و وجه منفی هر اتفاق نادیده گرفته می شود و نوعی خیال پردازی و خوش بینی افراطی به حساب می آید.
روش ششم، تسکین حال بد به طور موقت
کتاب های روانشناسی زرد شبیه داروهای مسکن می توانند حال بد افراد،مشکلات و… را به طور موقت تسکین دهند. در واقع فرد با خواندن این نوع از متون به طور مقطعی احساس می کند برای اهداف،کار،شغل،تحصیل و… به طور کلی زندگی چه قدر انگیزه دارد و در ذهنش حال بدش را به طور موقت تسکین می دهد. اما با گذشتن مدت کوتاهی متوجه گذرا بودن این حس می شود و نمی تواند از راهکارهای گفته شده در کتاب جهت بهبود حالش استفاده کند.
روش هفتم، طراحی جلد و استفاده از رنگ های چشم نواز و تیره
علاوه بر عناوین گول زننده و جذاب لحظه ای،این دسته کتاب ها دارای جلد هایی با رنگبندی طیف گرم مثل زرد،نارنجی و… هستند که همین موجب جذب مخاطب و عموم مردم به خود می شود. استفاده از فونت درشت و برجسته سازی کلمات روی جلد کتاب از دیگر حقه ها و ویژگی های ظاهری است که باعث فروش بالای این دسته از کتاب ها می گردد.
برخی از کتاب های مفید در حوزه روانشناسی
- وضعیت آخر، تامس هریس
- خرده عادت ها، جیمز کلیر
- انسان در جست و جوی معنا، ویکتور فرانکل
- هنر شفاف اندیشیدن، رولف دوبلی
- چگونه کمالگرا نباشیم، استفان گایز
- کمالگرای مضطرب، مایکل پی توهیگ
- دلهره های کودکی، آلیس میلر
- تحلیل رفتار متقابل، اریک برن
- مفهوم اضطراب، سورن کی یرکگور
- موضوع مرگ و زندگی، اروین د یالوم
- درمان شوپنهاور، اروین د یالوم
- روان درمانی اگزیستانسیال، اروین د یالوم
- وقتی نیچه گریست، اروین د یالوم
- علیه تربیت فرزند، آلیسون گوپنیک
- سایه ات را مالک شو، رابرت الکس جانسون
- پسرک موش کور روباه و اسب، چارلی مکسی
- چرا تا به حال کسی این ها را به من نگفته بود، جولی اسمیت
- پاندای بزرگ و اژدهای کوچک، جیمز نوربری
- پایان ناخرسندی، تاد مک گوان
- عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست، مگان دیواین
کلام آخر
به طور کلی مردم علاقه مند به یادگیری مطالب در مدت زمان کوتاه هستند و کتاب های روانشناسی زرد دقیقا وعده یادگیری و حل مسائل و مشکلات،موفقیت،خوشبختی و… را در کم ترین زمان ممکن می دهند و بر پایه تجربیات شخصی هستند و علم را نادیده می گیرند. کتاب های معرفی شده در این بخش جزو کتاب های مفید و به درد بخور در حوزه روانشناسی محسوب می شوند و می توانید از طریق سایت فروشگاه کتاب ایران این عناوین را سفارش دهید.
روانشناسی زرد در اصطلاح به نوعی به عامه پسند بودن و محبوبیت داشتن بین مردم اشاره دارد که در اینجا تاکید بر روی عامه پسند بودن است و بار علمی آن نادیده گرفته می شود.
تاریخچه این نوع روان شناسی به قرن ۱۷ میلادی و اشخاصی مانند دکارت، جان لاک ودیگران باز می گردد.