Too Loud a Solitude

کتاب Too Loud a Solitude

کتاب Too Loud a Solitude اثر نویسنده اهل چک، Bohumil Hrabal می باشد که در بین سال های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ نگارش گردید اما با توجه به اینکه در آن سال ها ممنوع القلم یا همان ممنوع الکار بود کتابش بصورت مخفیانه در جهان منتشر شد اما این اثر که یکی از فاخرترین آثار وی به شمار می رود برای اولین بار در سال ۱۹۸۹ بطور رسمی منتشر شد و توانست برای مدت طولانی در صدر پرفروش ترین رمان های دنیا قرار گرفت.

کتاب تنهایی پر هیاهو علاوه بر اینکه داستانی سیاسی و اجتماعی را دنبال می کند اما در اصل یک داستان روانکاوانه و فلسفی است که “هانتا” نقش اصلی کتاب، آن را روایت می کند و چنان در دنیای لغات و کتاب غرق شده است که دیگر در این دنیا چیزی برایش اهمیتی ندارد. او حتی خواب هایش با کابوس های کتاب شکل می گیرد و یا برای کتاب هایش مراسم سپاسگذاری بجای می آورد.

“If a book has anything to say, it burns with a quiet laugh, because any book worth its salt points up and out of itself”

داستان رمان Too Loud a Solitude

کتاب داستانی فلسفی و عمیق را همراه خواننده می کند به گونه ای که تک تک لحظات را در جلوی روی خود می بیند. شخصیت اصلی داستان فردی به نام “هانتا” می باشد. هانتا از قشر کارگران روشنفکر زمان خود است که در زیر زمینی که کاغذهای باطله را خمیر می کنند مشغول به کار است. روایت داستان تک گویی است و او در زیر زمینی تاریک و پر از نم و مرطوب که دریچه ای کوچک رو به آسمان دارد کار می کند. او در قسمت هایی از کتابش به اینکه آسمان عاطفه ندارد اشاره می کند.

اغلب کار او خمیر کردن کتاب هایی است که از سوی اداره سانسور به آنجا فرستاده می شود، او کتاب های قوی ادبی و فلسفی را بر می دارد و در دنیای آنها غرق می شود، او با خواندن این آثار دریچه ای جدید را برای خود باز می کند. با اینکه زیر زمین تاریک و نمور حس خوشایندی ندارد  که پر از موش هایی هستند که گاها بر روی آستین وی حرکت می کنند اما  عشق این کار به او شادمانی عطا می کند.

Hantá rescues books from the jaws of his compacting press and carries them home. Hrabal, whom Milan Kundera calls “our very best writer today,” celebrates the power and the indestructibility of the written word. Translated by Michael Henry Heim

منبع : فروشگاه کتاب ایران