بی ریشه

کتاب بی ریشه

کتاب بی ریشه ترجمه محمد قاضی و مجموعه داستان هایی از : میگل آنخل آستوریاس، آندره موروا، گراتزیا دلدا، پروسپه مریمه و دیگران می باشد. این مجموعه، داستان های کوتاه از برترین نویسندگان جهان را در خود جای داده است.

قسمتی از متن کتاب بی ریشه ، داستان افسانۀ آتش فشان نوشتۀ میگل آنخل آستوریاس:

((کوه مرغ نما)) مادر و پدر خود را باز می خواند، پدر او جانوری بود به رنگ آب باران که سه تن مرد او را در میان دریا کشته بودند تا به خشکی برسند، جانوری بود که مردمک چشمانش رنگ طلا داشت و در میان دو حدقۀ کوچک به شکل صلیب سیاه می درخشید، جانوری بود که بوی ماهی می داد و به ظرافت انگشت کوچک بود. پس از مرگ او، آن سه مرد به ساحل نمناک دریا درآمدند و در چشم انداز کران که با سپیدارهای دورنما و پراکنده و با بیشه ها و کوه ها و رودخانۀ ساکن و بی حرکت خود در ته درۀ مصفا جلوه و صفایی جذاب و سحرانگیز داشت، ظاهر شدند. آنجا سرزمین ((کشور پردرخت)) بود!

آنان بی رنج و زحمت در آن مناطق طبیعی پرنهر و رود که به لطافت و رقت نور و جلای الماس بود تا قلۀ سبز و خرم تپه ها پیش رفتند و چون نخستین بار برای آشامیدن آب به کنار وردخانه آمدند، دیدند که سه مرد در آب افتاده بودند. ((نیدو)) یاران خود، یعنی آن گیاهان متحرک و عجیب را که به تصویر خویش در آب خیره شده بودند و دم نمی زدند، آرام کرد و گفت: اینان نقاب ما هستند و چهرۀ ما در پس آن ها نهفته است! اینان همزادان ما هستند و ما ایشان را می کشیم تا بتوانیم به خشکی برسیم. اینان ناهوال ما و ناتال ما هستند.

جنگل در امتداد دریا به سوی خشکی ها کشیده می شد. هوای سیال در زیر شاخ و برگ درختان مانند بلور صاف و رقیق بود و در سایه روشن سطح جنگل نقطه های آبی رنگ شفافی وجود داشت، ولی اعماق آن به رنگ سبزی چون رنگ میوه دیده می شد.

منبع : فروشگاه کتاب ایران