بهار زندگی در زمستان تهران

کتاب بهار زندگی در زمستان تهران

کتاب بهار زندگی در زمستان تهران نوشتۀ احمد زیدآبادی می باشد. احمد زیدآبادی روزنامه نگر و تحلیل گر سیاسی می باشد. او زندگی پرماجرایی را تاکنون پشت سر گذشته و حتی برای انتخاب های خود بهای سنگینی پرداخته است. اما او همیشه معتقد بوده است که هیچ چیز ارزش زیر پاگذاشتن شرافت را ندارد و به راستی که سرگذشت زندگی او این صحبتش را تایید می کند. این کتاب پس از انتشار کتاب از سرد و گرم روزگار منتشر شده است.

قسمتی از متن کتاب بهار زندگی در زمستان تهران

سال ۶۸ جهت گیری سیاست خارجی و برنامۀ اقتصادی دولت کم و بیش روشن بود، اما سوگیری دولت در سیاست داخلی ابهام بسیاری داشت. طبعا دولت هاشمی برای پیشبرد برنامه های اقتصادی خود می توانست روی حمایت نیروهای مرسوم به «لیبرال» که عمدتا در نهضت آزادی ایران جمع بودند حساب کند و زمینه ای برای فعالیت رسمی آن ها پدید آورد، اما ظاهرا به دلایل ایدئولوژیک، هاشمی راست گرایان سنتی را، که تضادی آشتی ناپذیر با رهبران نهضت داشتند، متحد بهتری برای خود تصور می کرد.

قسمت دیگری از متن کتاب بهار زندگی در زمستان تهران

از کنار قبر کمال الملک گذشتم و پا به درون مقبرۀ عطار گذاشتم. به محض ورود، چشمم به سنگ نبشتۀ سیاه و کهن گویی مرا در خود کشید و به ژرفای تاریخ فرو برد. لحظه ای حس کردم کسی که در آن گور آرمیده از اجداد من استت، رگ و ریشۀ من است، هویت من است، خود من است! احساس غنا و نشاط و آرامشی ابدی و مطلق کردم. غرق در این احساس از مقبره بیرون زدم. اردیبهشت ماه بود. سبزه ها رسته، گل شکفته، شکوفه ها بردمیده و درختان سبزفام سر به آسمان داشتند و مرغان و بلبلان بر فراز آن ها از نغمه و آواز غوغایی به پا کرده بودند. زیر سایۀ صبحگاهی درختان گام زدم و سر به آسمان زلال و آبی داشتم. وصف آن حال لطیف و نشاط و شکوه آن از توانم خارج است.

نوشته شده توسط: فروشگاه کتاب ایران