دیوان حافظ به تصحیح بهاء الدین خرمشاهی
دیوان حافظ به تصحیح بهاء الدین خرمشاهی بر اساس نسخه خلخالی (۸۲۷ قمری) و مقابله با نسخه بادلیان (۸۴۳ قمری) و پنجاب (۸۹۴ قمری) ارائه شده است در این نسخه از دیوان حافظ با تجدید حروف نگاری و افزایش اصلاحات و تعلیقات و مقدمه جدید به انضمام کشف الابیات به کوشش بهاءالدین خرمشاهی در دسترس قرار گرفته است. در این کتاب بر اساس نسخه های متعددی که همگی از نظر محتوا و قدمت پیشینه ی بسیاری داشته اند استفاده شده است. برای مثال نسخه خلخالی چون از نظر مجموع امتیازات قدمت، تاریخ داری، احتوا بر تعداد معقولی از غزل، (حدود ۵۰۰ ، که مهمترین تصحیح ها و طبع های حافظ، که به یک تعبیر همان متون مشورتی هستند، بیش تر از ۵-۶ فقره با آن اختلاف ندارند) و نیز کم غلطی ، و معقولیت و مقبولیت لفظی-معنایی بر همه نسخه های خطی اصیل و کهن دیوان حافظ برتری دارند.
سایر ویژگی های دیوان حافظ به تصحیح بهاء الدین خرمشاهی
متون دیگری که از آنها در این دیوان استفاده شد متون جنبی یا نسخه بدلها است (بادلیان و پنجاب) از آنجا که تصحیح تک نسخه ای بسیار دشوار است، و هر نسخه خطی ، ولو نسخه ای به اصالت و صحت و دقت نسبی نسخه خلخالی، باید برای رفع اغلاط و تصحیح دقیق با نسخه های کهن و اصیل دیگر سنجیده شود، لذا دو نسخه اصیل و کهن دیگر عبارتند از : ۱) نسخه کتابخانه بادلیان که از نسخه عکسی محفوظ در کتابخانه ملی استفاده شده است و ۲) نسخه دانشگاه پنجاب که این نسخه با مقدمه ممتاز حسن در تاریخ اکتبر ۱۹۷ “به مناسبت جشن دو هزار پانصد ساله شاهنشاهی ایران” در پاکستان بصورت چاپ عکسی ، به طبع رسیده است.
از دیگر ویژگی های دیوان حافظ خرمشاهی کشف الابیات است که در حاشیه دست راست هر غزل عدد ۳، ۶، و گاهی ۹ و ۱۲ آمده که بیت شمار هر غزل است و برای تسهیل کار کشف الابیات لازم بوده است. کشف الابیات پایان کتاب به شماره غزل و شماره بیت ارجاع دارد. همچنین از دیگر مواردی که به چشم می خورد حروفچینی و یا حروف نگاری است که داخل این کتاب صورت گرفته است.
نوشته شده توسط : فروشگاه کتاب ایران
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.