معرفی کتاب زردشتیان ، باورها و آداب دینی آن ها
کتاب زردشتیان ، باورها و آداب دینی آن ها ، در ۱۴ بخش فراهم شده است ، به موضوعاتی همچون ، پیشینه‌ی هند و ایرانیان ، رسوم عبادی ، ایزدان ، مرگ و آخرت ، زرتشت و آموزه‌هایش ، استقرار مزداپرستی ، روحانیون و پرستش ، و جایگاه دین در دوران‌های هخامنشی ، سلوکی ، اشکانی ، ساسانی ، ایلخانی ، صفویه ، قاجار و سده‌ی بیستم میلادی می‌پردازد. مری بویس ، اگرچه بسیاری از سالیان عمر خود را بر روی متون ایران باستان و به ویژه متون مانوی گذرانده، ولی مطالعات و پژوهشهای بی‌نظیری هم بر روی آداب و عقاید زردشتیان انجام داده است.
بویس از رهگذر مطالعه‌ی متون دینی زردشتی این اعتقاد را یافت که به تصریح این متون ، زردشت موبد بوده و بر اجرای درست اعمال دینی تأکید داشته است. بر این اساس بویس همین اعمال دینی را عامل دوام کیش زردشتی می‌داند و بدین ترتیب در جبهه‌ی مقابل دانشمندانی قرار می‌گیرد که همواره کوشیده‌اند با پررنگ کردن ابعاد اخلاقی و فلسفی آموزه‌های زردشت ، این ویژگی‌ها را عوامل پایداری این دین معرفی کنند.
وی بر پایه‌ی همین اعتقاد و باور به این نکته که آداب و باورهای دینی زردشتیان ایران ، به ویژه ساکنان شهرستان‌ها و روستاهای دوردست ، اصیل‌تر از آداب و باورهای پارسیان هند است، با داشتن شرایط جسمانی نامساعد ، رنج سفری دشوار به ایران را به جان خرید و راهی ایران شد تا از نزدیک در مورد فرهنگ زردشتی مطالعه و پژوهش کند و مجموعه زردشتیان ، باورها و آداب دینی آن ها به ثمر بنشیند.
در دیباچه‌ی کتاب زردشتیان ، باورها و آداب دینی آن ها می‌خوانیم :
کیش زردشتی ، به سبب دیرینگی ، فراز و نشیب‌هایی که از سر گذرانده و به سبب کاهش متون مقدسش ، از رهگذر آن فراز و نشیب‌ها، دشوارترین دین زنده برای مطالعه است. این دین که بیش از سه هزار سال پیش، در فرهنگی متعلق به عصر مفرغ، و در استیپ‌های آسیا سربرآورده، دین حکومتی سه شاهنشاهی قدرتمند ایرانی بود که یکی پس از دیگری پدیدار آمدند، و زین سبب سده‌های متمادی دارای قدرت و ثروت دنیوی بود. از این رو آموزه‌های اصیل متعالی آن کیش بر سراسر خاورمیانه، یعنی ناحیه‌ای که در آن یهودیت گسترش یافت و مسیحیت و اسلام پا به عرصه‌ی وجود گذاشتند ، اثر نهاد.
به سوی خاور نیز حکومت ایران تا هند شمالی توسعه یافت و در آن‌جا کیش زردشتی در تکامل شاخه‌ی مهایانه‌ی کیش بودایی مؤثر افتاد. از این‌رو، برای پژوهنده‌ی پیگیر رشته‌ی ادیان جهان، قدری آگاهی درباره‌ی آموزه‌های زردشتی و تاریخ این کیش لازم است و گسترش اخیر مطالعات دینی در دانشگاه‌ها، تقاضا برای کتاب‌های مقدماتی در این زمینه را پدید آورده است. کتاب زردشتیان ، باورها و آداب دینی آن ها ، کوششی برای پاسخ دادن به این نیاز است.
نویسنده بر آن است تا بحث درباره‌ی کیش زردشت را پی گیرد ، آن هم نه صرفا به عنوان عاملی مؤثر و قدرتمند، بلکه همچنین به منزله‌ی دینی اصیل که در طول هزاره‌ها و طی آزارهای سخت ، وفاداری پیروانش را به همراه داشته است. از این رو کتاب زردشتیان ، باورها و آداب دینی آن ها ، برخلاف آنچه معمول است، تاریخ پیوسته‌ای از این جامعه، طی سالیان متمادی ضدیت با آن، تا نیک انجامیش در عصر حاضر را پی می‌گیرد.
در باب اوقات و آداب نماز زردشتیان در این اثر، می‌خوانیم :
از نظر ایرانیان پیش از زردشت، سه گاه روز، یعنی بامداد و نیمروز و شامگاه، برای نماز اهمیت داشتند. … پنج نماز روزانه، برای هر زردشتی تکلیف و جزو عبادات ضروری به پیشگاه خداوند و سلاحی برای مقابله با بدی بود. آداب نماز، آن‌گونه که از اعمال دینی امروز آنان می‌دانیم، بدین قرار است: فرد مؤمن نخست با شستن غبار از رخسار، دست‌ها و پاها، خود را مهیا می‌سازد؛ آن‌گاه کمربند مقدس را می‌گشاید و با گرفتن آن در دستان و در مقابل خویش، چشم بر نماد پارسایی، یعنی آتش، رو به درگاه آفریدگار خود می‌ایستد. سپس به اهورامزدا نماز می‌برد و انگره‌مینو را لعن می‌کند … و همچنان که نماز می‌گزارد ، بار دیگر کمربند را می‌بندد. همه‌ی این مراسم فقط چند دقیقه طول می‌کشد، ولی تکرار منظم آن، عمل دینی بسیار ارزشمندی است که هم انضباط استوار و هم اقرار منظم به اصول بنیادین دین را دربر دارد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.